بسم الله الرحمن الرحیم 
آری آری زندگی زیباست
زندگی آتشگهی دیرینه پا برجاست
ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست
در دریای مواج زندگی انسانها، رودخانه هایی جاری و ساری می شود که در مسیر پیمایش خویش گاهی آرامش و گاهی سرعت و زحمت عبور خویش را برای دستیابی به مقصود رقم می زنند و بعضا گمان ناچاری و اجبار به ذهن متبادر می شود لکن در بحبوحه دریای متلاطم زندگی انسان آگاه و دارای اختیار، آزادگی و آزاداندیشی اصل مهمی است که با عزم، اراده و آگاهی ، انتخاب " اما شاکرا و اما کفورا " را منتج می شود. 
زندگی پرمخاطره دنیا مسیر شدن را می آموزد و سرانجامش موهبت بزرگ الهی است که با تصمیمات درست ما زیبا جلوه می کند و صد افسوس که غفلت یا بداندیشی خود آدمی، زیبایی ها را می پوشاند و بعضا همنشینی با بداندیشان روزگار به غلط شیرینی زندگی را نازیبایی ها را نمایان می سازد.
پس وظیفه ما در این جایگاه رفیع انسانی، یک راه حل برای رسیدن به آرامش دارد و آن با یاد خدا، درد انسان و انسانیت را داشتن است؛ تلاش و هیجان داشتن برای رسیدن به تمدنی نوظهور و زمینه سازی برای دستیابی دولت یار و حکومت جهانی و عدالت محور حضرت مهدی (عج) و شاید هم برای روزی که فرشته مقرب الهی در نفخه صور بدمد و ما را به صحنه پاسخ فرا خواند.
باید بگویم مهمترین ابزار این میدان پرتکاپو، وجدان آگاه و پاک انسانی و امید به الطاف الهی است؛ که عزم آدمی را جزم می کند تا امیدوارانه و مصمم از مسائل، موانع و مشکلات نهراسد و حتی در شرایط بحران زندگی به راه حل های مختلف رجوع کند و برای دستیابی به حل المسائل، رضای خداوند را راهگشا بداند و اینگونه است که عنایات خداوند متعال را به عینه درک می کند.
 آری من امروز با پیام تبریک محبت آمیز شما دوستان، عزیزان،اقوام و خانواده بزرگوارم، متذکر شدم که یکسال گذر عمر دارم ؛ یکسال به سرنوشت محتوم خویش در جهت وصال الهی ، نزدیک شدم ، توشه یکساله ام را بررسی می کنم؛ نیک می فهمم که خوبی ها و فضایلی که برای قرب الهی در توبره دارم، حضور و همراهی شماست و وجودتان در زندگی من لطف بزرگ ذات اقدس ربوبی است که به عنوان سرمایه های ارزشمند به من عطا فرموده است امید که قدر دان شما باشم و در روز حساب شرمنده همراهی های خالصانه تان نشوم. 
ارادتمند شما مریم ارشدی
اول دیماه 1395