به گزارش خبرنگار جامعه فارس، شنیدن نام مرکزی که تمام فعالیت‌هایش در حوزه بانوان و خانواده متمرکز شده و جنس دغدغه‌هایش زنانه است ،بسته به اینکه مرد باشی یا زن ،خانه‌دار باشی یا شاغل، ناخواسته  تصورات، توقعات، دیدگاه‌ها و نظرات متفاوتی درونت برانگیخته می‌شود.اگر زن باشی و نام این مرکز به گوشت خورده باشد در خوشبینانه ترین حالت احساس غرور و شعف میکنی از مرکزی که به صورت جداگانه مسائل و مشکلات حوزه زنان را پیگیری می‌کند و اگر مسئول باشی....

مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری که به طور اختصاصی مسائل این حوزه را پیگیری می‌کند، به دنبال حضور مؤثر زنان و تأیید مکرر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، در دهه دوم انقلاب اسلامی و در آستانه جنگ تحمیلی، به ابتکار و پیشنهاد مقام معظم رهبری در زمان ریاست جمهوری ایشان و به عنوان ریاست شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، به دلیل احساس ضرورت و نیاز به حضور همه جانبه زنان، مطابق با دیدگاه‌های اسلام در ابتدا با نام شورای فرهنگی – اجتماعی زنان تشکیل شد و عملاً فعالیت خود را از تیر ماه 1367 آغاز کرد.

بعد از آن به پیشنهاد وزارت کشور، دفترامور زنان  به دستور رئیس جمهور وقت ایجاد شد. سپس دفتر امور زنان به مرکز امور مشارکت بانوان  تغییر نام یافت و با روی کار آمدن دولت نهم مرکز امور زنان تا حوزه خانواده گسترش پیدا کرده و تا امروز که به گفته مسئولان آن دوران طلایی خود را سپری می‌کند همچنان با این عنوان اهداف خود را پیگیری می‌کند.

نگاه درست عمل ضعیف

مرکز امور زنان و خانواده اگرچه به صورت تخصصی سیاستگذاری‌ها و برنامه‌های این حوزه را پیگیری کرده و میان طرح‌های پیشنهادی و ارائه آن به هیئت دولت تا تصویب و ابلاغ  با روال رایج سیستم‌های دولتی مواجه است،اما در توجیه و گفت‌وگوهای میان دستگاهی با مشکلاتی روبه رو شده که اجرایی شدن برنامه‌هایش را به تعویق می‌اندازد.

نگاه سلیقه‌ای برخی مدیران مرد دستگاه‌ها به طور کلی به موضوع زنان باعث شده که حامی رسمی حقوق  زنان و خانواده نتواند در تصمیم‌گیری و اجرای سیاست‌های خود آنچنان که باید موفق باشد.

مریم ارشدی مشاور و کارشناس حوزه زنان و سرپرست روابط عمومی مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در این باره می گوید:"مرکز زنان در بیشتر مواقع در زمان اضطرار و ضرورت موفق به گفت و گو با دستگاه‌ها شده و برخی مسئولان متاسفانه به مسائل این حوزه بی توجه هستند و امور زن و خانواده در اولویت‌های آنان نیست."

وی نگاه سلیقه‌ای مسئولان را عامل اصلی دانسته که به تعبیری همان نگاه تبعیض آمیز و جنسیتی ناعادلانه  است که در برخی دیدگاه‌های متولیان  و دستگاه‌ها به وضوح دیده می‌شود.

این درحالی است که  جایگاه زن در جمهوری اسلامی ایران جایگاه شایسته ای بوده و نگاه رهبری به این حوزه عالمانه  و عادلانه است و ایشان بارها در سخنان خود بر لزوم توجه دستگاه‌ها و مسئولان به این حوزه تاکید داشتند.

مرتبط ترین وزارتخانه مربوط به حوزه زنان  بدون مشاور زن

از زمان تاسیس دفتر امور زنان در سال 1370 بسیاری از دستگاه‌ها از حضور مشاور زن برای پیگیری حقوق بانوان در مجموعه خود استفاده کردند هرچند این حضور بیشتر فرمایشی و تشریفاتی بود اما موجب ارتقاء مقام زن در سیستم دستگاه دولتی شد. پس از ابلاغ مصوبه قانونی  دولت مبنی بر حضور قانونی مشاوران امور زنان و خانواده در شورای معاونان دستگاه‌های اجرایی از حدود دو سال پیش تا کنون،همه سازمان‌ها و دستگاه‌ها کم و بیش این مصوبه را اجرا کرده‌اند اما وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان وزاتخانه‌ای که از نظر فرهنگی بیشترین ارتباط را باحوزه زنان دارد  نه تنها از زمان تاسیس این دفتر در سال 71  مشاوری در حوزه بانوان نداشته بلکه با تاخیری حدودا دو ساله از زمان تصویب قانونی این طرح، دو هفته پیش مشاور امور بانوان دستگاه خود را انتخاب کرده است.

بارقه‌های امید

در شرایطی که حوزه زنان و خانواده  مورد بی مهری برخی نهادها قرار گرفته  اما تلاش مسئولان مرکز امور زنان و پیگیری متولیان دلسوز در این زمینه ادامه دارد.صرف‌نظر از نواقص و کاستی‌های این حوزه به گفته ارشدی مدیر مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری؛حضور بیش از 600 مشاور زن در کشور و پراکندگی آنان در تمام استان‌ها، فرمانداری‌ها و حتی بخشداری‌ها و برگزاری جلسات جدید گفت و گو با وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها "نشان می‌دهد که قدم‌های موثری هرچند با سرعت کم در این زمینه برداشته شده و می‌توان امیدوار بود چنانچه سازو کار قانونی جدی برای الزام دستگاه‌ها برای اجرایی کردن مصوبات وجود داشته باشد، جایگاه زنان در جامعه بیش از گذشته ارتقا پیدا کند.